“ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ၏ သေဘာ ”

“ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ”

တစ္ခါတုန္းက ပင္လယ္ထဲမွာ ကၽြန္းတစ္ကၽြန္း ရွိတယ္။ အဲဒီကၽြန္းမွာ ခံစားမႈေတြ အကုန္လံုး
 ေနထိုင္ၾကသတဲ့။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ ေၾကြကြဲမႈ၊ အေျမာ္အျမင္ရွိမႈ၊ ခ်မ္းသာမႈ၊ ဆင္းရဲမႈ စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ။... တစ္ေန႔မွာ အဲဒီကၽြန္းႀကီး ပင္လယ္ေအာက္ျမဳပ္ေတာ့မယ္လို႔လည္း သတင္း
ၾကားေရာ အားလံုးက ကၽြန္းကေနခြာဖို႔ ျပင္ၾကဆင္ၾကတာေပါ့ေလ။


အဲဒီအထဲမွာ ခံစားမႈတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကေတာ့ ေနာက္ဆံုး ကၽြန္းႀကီး ပင္လယ္ေရေအာက္ မျမဳပ္ခင္အထိေတာ့ ကၽြန္းကို တြယ္တာေနေသးတာေပါ့ေလ။ေနာက္ဆံုး ကၽြန္းတစ္ခုလံုး ျမဳပ္ကာနီးေတာ့မွ 
အကူအညီေတာင္းဖို႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက လိုက္ရွာသတဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ခ်မ္းသာမႈက ေလွႀကီးအႀကီးႀကီးနဲ႔ သူ႔အနားက ျဖတ္သြားတယ္။

“ခ်မ္းသာၾကြယ္၀မႈရယ္ ငါ့ကို နင္နဲ႔အတူ ေခၚသြားပါလား” ဆိုၿပီး ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက အကူအညီေတာင္းေတာ့ “မျဖစ္ဘူးဟ။ ငါ့ေလွထဲမွာ ေရႊေတြေငြေတြအျပည့္နဲ႔ နင့္အတြက္ ေနရာ မရွိဘူး” လို႔ ေျပာၿပီး ထြက္သြား
သတဲ့။

ဒါနဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လွပတဲ့ ေလွတစ္စီးနဲ႔ ထြက္သြားတဲ့ မာန္မာနကို ျမင္လိုက္ေတာ့ “မာန္မာနရယ္၊ ငါကို ကယ္ပါဦးဟာ” လို႔ အကူအညီေတာင္းေတာ့ “မကယ္ႏိုင္ဘူး ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေရ၊ နင့္တစ္ကိုယ္လံုးက စိုရႊဲေနေတာ့ ငါ့ေလွ အလွပ်က္သြားမွာေပါ့” လို႔ ဆိုၿပီး ထြက္သြားျပန္တယ္။


အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေၾကကြဲမႈက ေလွတစ္စီးနဲ႔ ေရာက္လာေတာ့ “ေၾကကြဲမႈရယ္၊ ငါ နင္နဲ႔ လိုက္ခဲ့ပါရေစ” လို႔ ဆိုၿပီး အကူအညီေတာင္းေတာ့ “အို ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရယ္၊ ငါ့မွာေလ ေၾကကြဲရလြန္းလို႔ တစ္ေယာက္တည္းပဲ သြားပါရေစ” လို႔ ျပန္ေျဖသတဲ့။


အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေပ်ာ္ရႊင္မႈရဲ႕ ေလွက ျဖတ္သြားေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ လွမ္းေအာ္ၿပီး အကူအညီေတာင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးထြက္သြားတာမို႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရဲ႕ အကူအညီေတာင္းသံကိုေတာင္ မၾကားလိုက္ဘူး။

ဒီလိုနဲ႔ ရုတ္တရက္ “ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ လာခဲ့။ ငါ မင္းကို ကူညီမယ္” လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့ အသံၾကားလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သက္ႀကီးရြယ္အို ျဖစ္ေနတာ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။
သူ႔ကို အကူအညီေပးတယ္ဆိုေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာခမ်ာ အေပ်ာ္ေတြလြန္ၿပီး သက္ႀကီးရြယ္အိုရဲ႕ နာမည္ကိုေတာင္ ေမးၾကည့္ဖို႔ ေမ့ေနသတဲ့။
သူတို႔ ကမ္းကိုေရာက္ေတာ့ သက္ႀကီးရြယ္အိုက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ခ်ၿပီး သူ႔ခရီးသူ ဆက္သြားတယ္။

သူ႔အေပၚမွာ သက္ႀကီးရြယ္အိုရဲ႕ ေက်းဇူးက ႀကီးမားလြန္းတာေၾကာင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက သူ႔ကို ကူညီတဲ့သူဟာ ဘယ္သူလဲလို႔ အေျမာ္အျမင္ကို ေမးၾကည့္တယ္။

“သူ႔နာမည္က အခ်ိန္ကာလ ေပါ့” လို႔ အေျမာ္အျမင္က ျပန္ေျဖတယ္။
“အခ်ိန္ကာလ၊ ဟုတ္လား” လို႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက ျပန္ေမးတယ္။
“အခ်ိန္ကာလက ဘာျဖစ္လို႔ ငါ့ကို ကူညီခဲ့တာလဲဟင္” လို႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက ေမးလိုက္ေတာ့ အေျမာ္အျမင္က ျပံဳးျပံဳးႀကီးနဲ႔ ပညာရွိဆန္ဆန္ ျပန္ေျဖတယ္။
“ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုတည္းကသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရဲ႕ ႀကီးျမတ္မႈကို နားလည္ႏိုင္စြမ္းရွိလို႔ေပါ့ကြယ္”


“အခ်စ္ ဆိုသည္မွာ”

ဒီဇာတ္လမ္းေလးကေတာ့ ဗီယက္နမ္မွာ စစ္တိုက္သြားၿပီး ဆန္ဖရန္စစ္စကို ကို ျပန္လာတဲ့ စစ္သားေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းပါ။အဲဒီ စစ္သားေလးဟာ တစ္ေန႔မွာ ဆန္ဖရန္စစ္စကိုကေန 
သူ႔မိဘေတြဆီကို ဖုန္းလွမ္းဆက္တယ္။

“ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ။ သား အိမ္ျပန္လာေတာ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမေမတို႔ကို သားတစ္ခုေတာ့ ေမတၱာ ရပ္ခံခ်င္တယ္။ သား အိမ္ျပန္လာတဲ့အခါမွာ သားရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုလည္း ေခၚလာခ်င္တယ္”
“ေခၚခဲ့ေပါ့ကြယ္။ ေမေမတို႔ကလည္း သား သူငယ္ခ်င္းကို ေတြ႕ခ်င္တာေပါ့” လို႔ မိဘေတြက ျပန္ေျဖတယ္။

“ဒါေပမယ့္ ေမေမတို႔သိဖို႔လိုတာကိုေတာ့ သားေျပာျပပါရေစ။ တိုက္ပြဲမွာ သူက ဒဏ္ရာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္
ရထားတယ္။ ေျမျမဳပ္မိုင္းနင္းမိၿပီး သူ႔မွ ေျခတစ္ဘက္၊ လက္တစ္ဘက္ ျပတ္သြားရွာတယ္။ သူ႔မွာတျခားသြား
စရာလည္း ေနရာမရွိလို႔ သားတို႔နဲ႔အတူေနဖို႔ ေခၚလာခ်င္တာပါ”  “ၾကားရတာ စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ 
သားရယ္။ သူေနထိုင္ဖို႔ တစ္ေနရာရာရေအာင္ ေမေမတို႔ ရွာေပးရမွာေပါ့” “မဟုတ္ဘူး ေဖေဖနဲ႔ေမေမ၊
 သားက သူ႔ကို သားတို႔မိသားစုနဲ႔အတူ ေနေစခ်င္တာ”

“ဒီမွာသား။ သားေျပာေနတဲ့စကားကိုေရာ သား နားလည္ရဲ႕လား။ အဲလို ဒုကၡိတ တစ္ေယာက္ကို အိမ္မွာ ထားမယ္ဆိုရင္ အေဖတို႔အတြက္ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးႀကီးတစ္ခုလို ျဖစ္ေနမွာေပါ့။ ေဖေဖတို႔ဘ၀နဲ႔ ေဖေဖတို႔ 
 ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနထိုင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီလို ဒုကၡိတမ်ိဳး ေဖေဖတို႔ဘ၀ထဲ ၀င္လာလို႔ ဘယ္ျဖစ္ႏိုင္မလဲ။ ငါ့သားသာ ျပန္လာပါေတာ့ကြာ။ သားသူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္း ေမ့ထားလိုက္ပါ။သူ႔ဘာသာသူ ေနစရာတစ္ခုခု
 ရွာပါလိမ့္မယ္”

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ သားျဖစ္သူက ဖုန္းခ်သြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး မိဘေတြလည္း သူတို႔သားအေၾကာင္း ဘာမွ မၾကားရေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ရက္အနည္းငယ္ ၾကာၿပီးတဲ့အခါမွာ ဆန္ဖရန္စစ္စကို ရဲစခန္းက သူတို႔အိမ္ကို ဖုန္း၀င္လာတယ္။ သူတို႔သားျဖစ္သူ အေဆာက္အဦ အျမင့္ႀကီးေပၚက ျပဳတ္က်လို႔ ဆံုးသြားၿပီလို႔ သူတို႔ဆီ အေၾကာင္းၾကားလာတာ။ အဲဒီေသဆံုးမႈဟာ သူ႔ဘာသာသူ အဆံုးစီရင္တာလို႔ ရဲဘက္က ယူဆထားၾကတယ္။

သားဆံုးၿပီဆိုလို႔ ေသာကေတြ ေ၀ေနတဲ့ မိဘႏွစ္ေယာက္ဟာ ဆန္ဖရန္စစ္စကို ကို ေလယာဥ္နဲ႔ သြားၾက
တယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ေသဆံုးသူဟာ သူတို႔သား ဟုတ္မဟုတ္ စစ္ေဆးၾကည့္ေပးဖို႔ မိဘႏွစ္ပါးကို ရင္ခြဲရံု
ဆီ ေခၚသြားတယ္။ သူတို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔သားေလးျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို သိလိုက္ရတယ္။

ဒါေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ထိတ္လန္႔တၾကားနဲ႔ သူတို႔ သိမထားတာကိုလည္း မ်က္၀ါးထင္ထင္ 
 ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ေသဆံုးေနတဲ့ သူတို႔သားမွာ ေျခတစ္ဘက္နဲ႔ လက္တစ္ဘက္ပဲ ရွိေနတယ္ ဆိုတာကိုေလ။

(ဒီဇာတ္လမ္းေလးထဲက မိဘေတြဆိုတာလည္း ခင္ဗ်ားတို႔ကၽြန္ေတာ္တို႔လို အမ်ားစုထဲကပါပဲ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ၾကည့္ေကာင္းတဲ့သူမ်ိဳးေတြနဲ႔ဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ခ်စ္လြယ္၊ ခင္လြယ္၊ ေပ်ာ္ပါးလြယ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ေနထိုင္မႈကို အဆင္မေျပမယ့္သူမ်ိဳးတို႔၊ ကုိယ့္ကို အေႏွာင့္အယွက္တစ္ခုလို ျဖစ္ေစမယ့္သူမ်ိဳးတို႔ဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြက သေဘာမက်တတ္ၾကတာ မ်ားတယ္။ နာမက်န္းျဖစ္ေနတဲ့သူေတြ၊ မလွမပ လူေတြ၊ ပညာမတတ္တဲ့သူမ်ိဳးေတြဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြက ေ၀းေ၀းက ေရွာင္ခ်င္ၾကတာမ်ားတယ္။ လူတိုင္းလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အဲလိုမ်ိဳး မဆက္မယ့္သူတစ္ေယာက္ ရွိေနတာကိုက ေက်းဇူးတင္ဖို႔ ေကာင္းလွပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ေန ျဖစ္ေန အဲဒါေတြကို ေဘးခ်ိတ္ၿပီး ထာ၀ရ မိသားစုဘ၀ထဲမွာ အၾကြင္းမဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ၾကိဳဆိုေနတဲ့တစ္ေယာက္ေယာက္ ရွိေနတာဟာ မဂၤလာ မဟုတ္လား   

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ......ဆုိတာအေရးၾကီးတဲ့အရာတစ္ခုပါ
မထိေတြ႔မကုိင္တြယ္နုိင္ေပမယ့္အင္အားၾကီးမားတဲ့ခံစားမႈတစ္ခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီခ်စ္ျခင္းေမတၱာတစ္ခုတည္းနဲ႔ပဲဘ၀ေတြကုိေကာင္းမြန္ေအာင္တည္ေဆာက္ျပဳျပင္
ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္နုိင္တယ္အဲဒီလုိပဲဘ၀ေတြကုိပ်က္ဆီးေၾကပ်က္သြားေစနိုင္ပါေသးတယ္။
အဲဒီမွာ"ခ်စ္ျခင္း"နဲ႔ေမတၱာတရားကုိထပ္ခြဲရမယ္ဆုိရင္"ခ်စ္ျခင္း"ကပုိမုိအားျပင္းျပီး
"ေမတၱာတရား"ကေအးျမပါတယ္"ေမတၱာ"နဲ႔"ခ်စ္ျခင္း"ေပါင္စပ္ထားတဲ့ခံစားမႈက
ေအးျမျဖဴစင္ျပီးခုိင္ၿမဲမႈရွိတယ္လုိ႔လည္းထင္ပါတယ္။ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့အဲဒီ
"ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ"ရဲ့ေနာက္မွာခြင့္လြတ္ျခင္းသည္းခံျခင္းစြန္႔လႊတ္နုိင္ျခင္းအတၱကုိ
ဖယ္ခြာနုိင္ျခင္းဆုိတာေတြကပ္ပါလာလို႔ပါပဲ။
ခ်စ္ျခင္းကုိဘယ္လိုခံစားခ်က္ဘယ္လုိခံယူခ်က္ေတြနဲ႔ဘယ္လိုပဲအဓပၼာယ္ဖြင့္ဖြင့္ခ်စ္ျခင္း
တရားကေတာ့လူသားေတြၾကားထဲမွာပံုစံအမ်ဳိးမ်ိဳးနဲ႔ေနရာယူေနဆဲပါ။ 

အစဥ္ေလးစားခင္မင္စြာျဖင့္
ညခ်စ္သူ